Hiernamaals

‘Weet je ik geloof dat iedereen na dit leven op eenzelfde plek terecht komt.’

Jan kijkt serieus vanonder zijn fietshelm. ‘ Hoe of wat, ik zou het niet weten, maar wel dezelfde plek. Ieder mens is gelijk.’ Pensionado Jan is een goeie vent, een gewaardeerd wielerclubman en alles wat fietst heeft hij gefotografeerd. Als Jan merkt dat een gesprek per ongeluk in een serieus thema belandt, zet hij vaak de escape humor in.

‘Ik heb een vriend, die is hooggeleerd in de godsdienst.’ Jan laat een passende stilte vallen zodat de status van zijn wijze maat een plek kan krijgen. ‘Ik had het met hem over diezelfde plek voor iedereen als we er niet meer zijn. En weet je wat die man zei? ‘Dat geloof ik ook!’ Ik zeg tegen mijn vrouw nou moet het niet gekker worden!’ Jan tilt het voorwiel van zijn racefiets een paar centimeter op en zet het wiel met nadruk neer. Jan moet zijn verbazing over de onverwachte steun voor zijn huis-, keuken- en tuinreligie ook een plek geven immers. “Professor was-tie’, giert Jan.

Een vriend van mij had nog een heel korte tijd te leven. Zijn dochter zat naast zijn bed, dat weldra zou veranderen in een sterfbed. ‘Waar ga je naar toe papa als je dood bent?’, vroeg ze. ‘ Naar de hemel’, fluisterde hij. ‘En als die hemel er nou niet is?’, ‘Dan zie ik wel verder’, antwoordde hij kalm, doodkalm. Hemel of geen hemel, díe openbaring kwam pas over een paar uur. Deze bezorgde dochter was zijn zorg. Nu. Eerst haar geruststellen dan sterven.

Zo lang er mensen zijn op aarde zijn, heeft niemand op deze aardbol zijn bestaan overleefd. Niet één. Onbevattelijk. Om de absurditeit van ons eindige bestaan te tackelen bedacht de mensheid hiernamaalsachtige constructies als een hemel, een rijk met geesten, zielen op een vredige plek, reïncarneren. Men moest wat.

Dat hiernamaals. De meesten van ons mensen kunnen in dit hier en nu amper het overzicht houden op die eigen paar vierkante meter van gezin en huisje. Wie zijn wij om te vragen naar de inrichting van wat na ons komt? Zet je stoelen recht, houd je tafel schoon, deel een bed met liefde en stel je dochter gerust.

En daarna? De hemel en anders zien we wel verder. En de allergrootste bemoediging: een man uit Nazareth liep uit een graf, schoffeerde de dood, bracht de altijd durende lente van nieuw leven en de zegen van Pasen. En inderdaad Jan, voor iedereen.

4 april 2021